Ogród włoski na Podkarpaciu

Krzew wysokości 1-2 m o dużo większej średnicy w starszym wieku. Tworzy odrosty korzeniowe. Młode pędy, pąki i liście są pokryte gruczołkowatymi włoskami powodującymi lepkość. Liście sezonowe, odwrotnie jajowate do odwrotnie lancetowatych od 6 do 12 cm długości, szorstkie w dotyku, pokryte gęsto szczeciniastymi włoskami. Kwiaty szerokolejkowate o średnicy ok. 5 cm z wąską rurką korony. Złocistożółte, lepkie, odurzająco pachnące, rozwijają się przed rozwojem liści lub równo z nimi. Bardzo dekoracyjny krzew, również ze względu na jesienne karminowe przebarwienie liści. Krzew odporny na mrozy, tolerancyjny co do gleby, tworzy zarośla, wszystkie części rośliny są trujące.

Nazwa polska: Azalia pontyjska
Nazwa łacińska: Azalea pontica L.
Rodzina: Ericaceae - wrzosowate
Pochodzenie: Kaukaz, wyspy M. Egejskiego, płd. Austria, Słowenia, Polesie, Podole, pogr. Rosji i Kazachstanu
Okres kwitnienia: od końca kwietnia do pocz. czerwca

Wyprostowany krzew wys. 1,5 do 2 m. Pędy w zimie czerwonobrązowe, ciernie bardzo zmienne, u nasady długich pędów rocznych liściokształtne, wyżej trójdzielne, na końcach pojedyncze. Liście eliptyczne lub odwrotnie jajowate, na szczycie zaokrąglone, długości: 7-9 cm, brzegiem ościsto piłkowane, sztywne i skórzaste. Kwiaty żółte, zebrane w grona, silnie pachnące (w zależności od gustu przyjemnie bądź nie). Owoce mniej lub bardziej kuliste o średnicy ok. 8 mm. Bardzo dekoracyjny krzew z przewisającymi gałęziami i ładnym przebarwieniem jesiennym liści barwy jaskrawoczerwonej. Odporny na mrozy i rdzę źdźbłową.

Nazwa polska: Berberys koreański
Nazwa łacińska: Berberis koreana Palib.
Rodzina: Berberidaceae - berberysowate
Pochodzenie: Płw. Koreański
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Krzew o wysokości ok. 2 m. Pędy przewisające. Liście eliptyczne lub odwrotniejajowate, na szczycie zaokrąglone, długości: 7-9 cm, o gładkim brzegu blaszki liściowej, na szczycie długopędów lekko piłkowane, barwy bordowej, matowe z wierzchu. Kwiaty żółte, zebrane w grona, silnie pachnące (w zależności od gustu przyjemnie bądź nie). Owoce mniej lub bardziej kuliste o średnicy ok. 8 mm, czerwone. Odporny na mrozy i rdzę źdźbłową.

Nazwa polska: Berberys ottawski
Nazwa łacińska: Berberis x ottawensis C.K. Schneid.
Rodzina: Berberidaceae - berberysowate
Pochodzenie: mieszaniec
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Niski, szeroki krzew o ładnym pokroju, gałęzie łukowato wygięte ku ziemi. Na pędach pojedyncze ciernie. Małe, odwrotniejajowate, całobrzegie liście, jaskrawoczerwone, pomarańczowe lub żółte w jesieni. Kwiaty żółte, na zewnątrz zaczerwienione, zwisają pojedynczo lub po 2-5 w pęczkach. Owoce - przypominające koraliki - elipsoidalne, błyszczące, jaskrawoczerwone, zwisają wzdłuż łukowato wygiętych gałązek nawet do zimy. Wspaniale nadaje się do zagospodarowywania skarp i pochyłości, zakładania niskich żywopłotów. Odporny na rdzę źdźbłową. Niezupełnie odporny na mróz.

Nazwa polska: Berberys Thunberga
Nazwa łacińska: Berberis thunbergii
Rodzina: Berberidaceae - berberysowate
Pochodzenie: Japonia
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Pnącze samoczepne - wspina się po podporach nawet do 20 m korzonkami czepnymi, które wyrastają po zacienionej stronie pędu. Wytwarza dwojakiego rodzaju pędy: długie czepne i krótkie kwitnące (w fazie dojrzałej) odstające od podpór. Liście skórzaste, błyszczące, od 4-10 cm dł. zróżnicowane: na pędach płonnych 3-5 klapowane, na pędach kwitnących romboidalne lub jajowate. Kwiaty obupłciowe, 5-krotne, drobne, zielonkawożółte, zebrane w szczytowe grona, nieprzyjemnie pachnące. Owoce czarne pestkowce wielkości grochu, dojrzewają w następnym roku. Roślina ściele się po podłożu głównie w lasach i parkach, wybitnie cieniolubna, ale do kwitnienia potrzebuje światła, więc kwitnie wysoko na drzewach. Pnącze długowieczne, zimozielone, niezupełnie odporne na mrozy. Pod ochroną gatunkową. Roślina trująca.

Nazwa polska: Bluszcz pospolity
Nazwa łacińska: Hedera helix L.
Rodzina: Araliaceae - araliowate
Pochodzenie: Europa, pn. Afryka, zach. Azja
Okres kwitnienia: wrzesień - październik

Drzewo do 30 m wysokości o delikatnym pokroju korony dzięki cienkim zwisającym pędom. Kora cienka, biała, łuszcząca się okrężnie, u nasady starych pni gruba, czarna i spękana. Pędy pokryte twardymi brodawkami, szorstkie, nieowłosione. Liście po 2-3 na krótkopędach, trójkątne lub rombowe (3-7 cm dł.), podwójnie piłkowane nagie lub szorstkie, najmłodsze liście - lepkie. Drzewo bardzo tolerancyjne co do gleby, jednocześnie jedno z najładniejszych drzew krajowych, dekoracyjne o każdej porze roku.

Nazwa polska: Brzoza brodawkowata
Nazwa łacińska: Betula verrucosa Ehrh.
Rodzina: Betulaceae - brzozowate
Pochodzenie: Europa i Azja, po środk. Syberię

Drzewo o pięknym pokroju, wys. do 30 m wys. Korona gęsta, nisko osadzona. Kora cienka i gładka, popielatoszara. Pędy zygzakowate, pąki wrzecionowate, długie i ostre, odstające, ułożone naprzemianlegle. Liście jajowate lub eliptyczne, prawie całobrzegie, młode wraz ogonkiem jedwabisto owłosione, starsze z długimi włoskami tylko na nerwach od spodu. W jesieni żółte, pomarańczowe do brązowych, często pozostają na drzewie do wiosny. Owoce, orzechy, osadzone po 2 w czteroklapowej zdrewniałej okrywie owocowej nazywane są bukwią lub buczyną. Drzewo wymaga gleb żyznych, świeżych, gliniastych lub gliniasto-piaszczystych, nie znosi suchego powietrza, cieniolubne. Nie znosi silnych mrozów i majowych przymrozków.

Nazwa polska: Buk pospolity
Nazwa łacińska: Fagus sylvatica L.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Europa zach., środk. i płd., Kaukaz

Zimozielone, żywiczne drzewo do 30 m wys. z cienkim pniem i szeroką stożkowatą koroną o delikatnej budowie. Konary długie i cienkie ułożone nieregularnie, końce gałęzi i pęd wierzchołkowy przewisają. Igły bardzo krótkie od 3 do 18 mm - duże zróżnicowanie długości, spłaszczone, u dołu rozszerzone, zwężające się ku górze. Dolna strona igły z szerokimi białymi paskami. Szyszki bardzo małe od 1,5 do 2,5 cm długości jajowate, miękkie. Nasiona ze skrzydełkiem. Drzewo nieodporne na suszę i upały oraz mrozy. Cieniolubne. W ostre zimy zrzuca część zbrunatniałych igieł. Korzeni się płytko pod powierzchnią gleby, toteż nie znosi jej zadeptywania wokół pnia. Dobrze znosi cięcie, nadaje się więc na żywopłoty.

Nazwa polska: Choina kanadyjska
Nazwa łacińska: Tsuga canadensis Carriere
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: wsch. Ameryka Płn.

Drzewo do ok. 15-20 m wys. lub krzew, kora cienka czerwono-brązowa, łuszczy się płatami. Pędy młode zielone 3-4 letnie, brązowe. Igły spłaszczone długości 2-3 cm, lekko wygięte i zaostrzone, górna strona ciemniejsza i błyszcząca, dolna jasna, żółtawa. Kwiaty dwupienne, w kątach igieł na pędach zeszłorocznych, niepozorne. Owoce - brązowe (ok. 0,5 cm śr.) nasiona w czerwonej, mięsistej osnówce. Cała roślina bardzo trująca (oprócz osnówki, która ma mdły słodki smak). Dekoracyjne są zwłaszcza żeńskie okazy cisa, właśnie dzięki czerwonym osnówkom licznie występujących nasion. Drzewo (krzew) cieniolubne, wolnorosnące, długowieczne, dobrze znosi strzyżenie. Drewno ma twarde, brązowoczerwone, znakomite do intarsji.

Nazwa polska: Cis pospolity
Nazwa łacińska: Taxus baccata L.
Rodzina: Taxaceae - cisowate
Pochodzenie: Środkowa i zachodnia Europa, pn. Afryka, płd.-zach. Azja
Okres kwitnienia: marzec-kwiecień

Odmiana o krzaczastym wzroście, złocistym zabarwieniu igieł, boczne gałązki zwisają. Klon żeński-bardzo dekoracyjny.

Nazwa polska: Cis pospolity 'Dovastoniana Aurea'
Nazwa łacińska: Taxus baccata L. 'Dovastoniana Aurea'
Rodzina: Taxaceae - cisowate
Pochodzenie: sztucznie wyhodowana odmiana
Okres kwitnienia: marzec-kwiecień

Drzewo osiąga w Polsce ok. 25 m wysokości (w ojczyźnie nawet 50 m). Pnie są często rozszerzone u nasady. Charakterystyczne są pneumatofory, pniaczkowate wyrośla wyrastające w promieniu kilku metrów od rośliny, które pełnią rolę dodatkowego umocowania drzewa w grząskim gruncie. Igły sezonowe, w okresie weg. jasno soczyście zielone, w jesieni rude, opadają wraz z cienkimi gałązkami. Kwiaty męskie — długie wiechy, żeńskie — pojedynczo siedzące. Szyszki niewielkie, 2-3 cm dł. Drzewo długowieczne, ale młode okazy są wrażliwe na mrozy.

Nazwa polska: Cypryśnik błotny
Nazwa łacińska: Taxodium distichum Rich.
Rodzina: Taxodiaceae - cypryśnikowate
Pochodzenie: bagna i tereny zalewowe wzdłuż wybrz. Atlantyku na płd.-wsch. Stanów Zjednoczonych
Okres kwitnienia: marzec-kwiecień

Drzewo w ojczyźnie dorasta do 50 m wysokości. Liście w formie drobnych, pazurkowato zgiętych łusek, ciemnozielone i błyszczące, od spodu widoczny biały rysunek przypominjący motylek (kokardkę). Szyszki małe, wielkości nasiona grochu, stąd nazwa gatunku. Roślina w starszym wieku odporna na mrozy, jednak wrażliwa na suche, zanieczyszczone miejskie powietrze.

Nazwa polska: Cyprysik groszkowy
Nazwa łacińska: Chamaecyparis pisifera Endl.
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: Japonia

Pokrój szerokostożkowaty, rośnie powoli. Gałązki długie i słabo rozgałęzione, nitkowate, zwisające łuski zabarwione złociście. Stare okazy rosnące w dobrym miejscu, rozgałęzione i gęste od dołu, z daleka wyglądają jak kopa siana.

Nazwa polska: Cyprysik groszkowy odm. nitkowata złocista
Nazwa łacińska: Chamaecyparis pisifera 'Filifera Aurea'
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate

Wzrost drzewiasty, do ok. 20 m wys., gałązki kędzierzawe o końcach wygiętych. Bardzo krótkie igiełki (3-4 mm dł.)

Nazwa polska: Cyprysik groszkowy odm. pierzasta
Nazwa łacińska: Chamaecyparis pisifera 'Plumosa'
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate

Rośnie drzewiasto do ok. 20 m wys. Igły szpilkowate, miękkie i delikatne, długości 5-7 mm z 2 białawymi paskami nalotu woskowego od spodu. Zwykle nie zawiązuje szyszek.

Nazwa polska: Cyprysik groszkowy odm. szpilkowata
Nazwa łacińska: Chamaecyparis pisifera 'Squarrosa'
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate

Wysoki krzew lub drzewo nawet do 15 m wys., gałęzie przewisają, kora długo gładka. Daje odrosty korzeniowe. Pędy dość grube, czerwonobrązowe. Liście jajowato-eliptyczne, zaostrzone do 10-15 cm długości, drobno piłkowane, od spodu szaro- i niebieskawozielone. Kwiaty białe, drobne, średnicy 1-1,5 cm, zebrane w gęste grona, niezbyt przyjemnie pachną. Owoce w przewisających owocostanach, kuliste 6-8 mm średnicy, po dojrzeniu czarne, błyszczące. Krzew dekoracyjny w czasie kwitnienia - masa białych kwiatów. Odporny na mrozy.

Nazwa polska: Czeremcha pospolita
Nazwa łacińska: Prunus padus L.
Rodzina: Rosaceae - Różowate
Pochodzenie: płn.-zach. Afryka, Europa, Kaukaz, Daleki Wschód
Okres kwitnienia: maj

Drzewo dorasta do 25 m wysokości. Kora gładka. Liście klapowane (3-5 par), klapy ościsto ząbkowane. Jesienią przebarwiają się na płomienno-pomarańczowo lub czerwono, zimą brązowe pozostają na drzewie. Owoce: żołędzie - osadzone w płytkiej miseczce. Drzewo mrozoodporne i wytrzymałe na zanieczyszczenia powietrza.

Nazwa polska: Dąb czerwony
Nazwa łacińska: Quercus rubra L.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Wsch. Ameryka Północna

Drzewo osiąga 20-30 m. wysokości. Liście całobrzegie, szerokolancetowate, na końcu zaostrzone lub tępe, do 15 cm dł., spodem omszone. Młode liście żółtawozielone, jesienią rudobrązowe, błyszczące, pozostają na drzewie do wiosny. Owoce - małe, drobne żołędzie, w naszym klimacie nie dojrzewają.

Nazwa polska: Dąb gontowy (dachówkowaty)
Nazwa łacińska: Quercus imbricaria Michx.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Środkowe i południowo-wschodnie rejony Ameryki Płn.

Długowieczne, wolnorosnące drzewo osiągające wysokość do 40 m i 2-3 m średnicy pnia, o rozłożystej koronie i potężnych konarach bocznych. Kora pnia głęboko spękana, liście od 5 cm do 10 - 15 cm, klapowane - od 3 do 6 par. Owoce - żołędzie wielk. do 3,5 cm - po kilka na długiej szypułce. Żołędzie są przysmakiem wielu zwierząt zarówno ssaków jak i ptaków. Drewno dębu jest bardzo cenione w stolarstwie, meblarstwie itp. Dąb dobrze znosi cięcie i strzyżenie, może być stosowany na formowane żywopłoty i szpalery.

Nazwa polska: Dąb szypułkowy
Nazwa łacińska: Quercus robur L.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Europa, płd.- zach. Azja

Drzewo osiąga 25-30 m wys. Liście zmienne od 15 do ponad 30 cm długości z 5-7 klapami, mocno wcięte po drugiej lub trzeciej parze klap. Owoce występują pojedynczo na gałązkach, żołędzie do połowy lub głębiej ukryte w miseczkach. Łuski na miseczce wydłużone i odstające. Owoce na egzemplarzu w Krasiczynie nie dojrzewają.

Nazwa polska: Dąb wielkoowocowy
Nazwa łacińska: Quercus macrocarpa Michx.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Ameryka Północna

Krzew, niekiedy drzewo, o wysokości do 7-10 m; gałęzie łukowato przewisają i zakorzeniają się. Często daje odrosty korzeniowe. Pędy brunatno-czerwone od strony nasłonecznionej, w cieniu mniej lub bardziej zielone, pączki okryte łuskami. Liście szerokojajowate zwykle z 3-4 parami nerwów, obustronnie zielone i owłosione. Kwiaty kremowobiałe, drobne, zebrane w baldachy na końcach ulistnionych pędów. Owoce granatowe lub granatowoczarne o średnicy ok. 6 mm, dojrzewają w październiku. Krzew rosnący dziko na prawie każdych glebach, piękne ciemnobordowe przebarwienie liści po pierwszych przymrozkach.

Nazwa polska: Dereń świdwa
Nazwa łacińska: Cornus sanguinea L.
Rodzina: Cornaceae - dereniowate
Pochodzenie: Europa
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Jedno z najwyższych drzew w ojczyźnie, w Polsce osiąga 35 m wys., szybkorosnące. Pokrój drzewa zbliżony do świerka. Kora osobników starych gruba i spękana. Pąki bez żywicy, ostro zakończone długie (do 1 cm dł.) brązowe i błyszczące. Igły zielone, spłaszczone, długości od 2 do 4,5 cm, od spodu z dwoma białymi paskami, lekko zaostrzone na końcu. Kwiaty jednopienne, szyszki z charakterystycznymi długimi trójzębnymi łuskami, zwisające. Nasiona wysypują się zwykle wczesną jesienią, dopiero potem opadają szyszki.

Nazwa polska: Daglezja zielona
Nazwa łacińska: Pseudotsuga menziesii Franco
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: Wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego, od płd.-zach. Kanady po płn. Kalifornię
Okres kwitnienia: kwiecień

Pnącze bujnie rosnące, osiąga kilkanaście metrów wysokości. Liście okrągławe lub szeroko-odwrotniejajowate dł. 5-10 cm, na szczycie krótko zaostrzone, jasnozielone. Kwiaty niepozorne, drobne, w wiechach. Owoce - kuliste żółte torebki (6-8 mm śr.) wewnątrz nasiona w czerwono-pomarańczowych osnówkach. Roślina dwupienna (rośliny męskie i żeńskie), stąd, aby osiągnąć efekt masy owoców, jesienią należy sadzić obie rośliny. Dławisz jest odporny na mróz i tolerancyjny co do gleby i światła. Roślina jest trująca.

Nazwa polska: Dławisz okrągłolistny
Nazwa łacińska: Celastrus orbiculatus Thunb.
Rodzina: Celastraceae - dławiszowate
Pochodzenie: Daleki Wschód - płn.-wsch. Chiny, Płw. Koreański, Japonia
Okres kwitnienia: koniec maja- początek czerwca

Rozłożysty krzew do 3 m wysokości. Liście wąskojajowate lub lancetowate dług. 8-12 cm piłkowane od połowy blaszki. Zdarzają się klapowane lub 3-listkowe. Kwiaty zwykle liczne, pojawiające się przed liśćmi o płatkach rozpostartych, często skręconych i z podwiniętym brzegiem. Najbardziej dekoracyjny jest wczesny krzew dający efekt żółtej plamy. Jesienią liście zabarwiają się na fioletowobrązowo. Niezbyt odporne na mrozy i przymrozki, stąd w niektórych latach słabe kwitnienie lub jego brak.

Nazwa polska: Forsycja pośrednia
Nazwa łacińska: Forsythia x intermedia
Rodzina: Oleaceae - oliwkowate
Pochodzenie: mieszaniec (forma pierwotna pochodzi z Chin)
Okres kwitnienia: koniec kwietnia - początek maja

Drzewo w ojczyźnie dorasta do 45 m wysokości, okaz w Krasiczynie - 26 m. Korona lekka, ażurowa dzięki drobnym złożonym liściom. Liście długości do 20 cm, parzystopierzasto złożone (20-30 listków) lub podwójnieparzystopierzaste wielkości od 1,5 - 4,5 cm dług. Kwiaty promieniste, 3-5-krotne, żółtozielone, bardzo miododajne, poligamiczno-dwupienne (mogą się zdarzyć drzewa nieowocujące - okaz w Krasiczynie nie owocuje). Owoce - długie (do 40 cm dł.) płaskie strąki, czerwonobrązowe i błyszczące. Bardzo dekoracyjne. Pozostają na drzewie do wiosny. Drzewo odporne na mrozy w starszym wieku, znosi cięcie, można zatem stosować na żywopłoty strzyżone.

Nazwa polska: Glediczja trójcierniowa
Nazwa łacińska: Gleditsia triacanthos L.
Rodzina: Leguminosae - strączkowe
Pochodzenie: Środkowe i wschodnie rejony USA
Okres kwitnienia: czerwiec

Wysoki krzew lub drzewo do 10 m wys., ciernie dług. do 2 cm. Liście pierzastodzielne lub pierzastosieczne z 3-7 klapami, całobrzegie lub lekko ząbkowane. Kwiaty białe zebrane w baldachy, nieprzyjemnie pachnące, owoce kuliste czerwone z 1 orzeszkiem. Roślina wykorzystywana często do nasadzeń żywopłotowych.

Nazwa polska: Głóg jednoszyjkowy
Nazwa łacińska: Crataegus monogyna Jacq.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Europa, płn. Afryka, płd.-zach. Azja
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Niskie drzewo do około 7 m wysokości. Ciernie dług. do 5 cm, często brak, różne części roślin owłosione. Liście wydłużono- eliptyczne lub wąskoodwrotnie- jajowate do 12 cm długości, piłkowane z wąskoklinowatymi nasadami, sztywne, skórzaste, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu owłosione. Kwiaty białe zebrane w baldachy. Owoce elispoidalne do 1,5 cm długości, żółtopomarańczowe lub ceglastoczerwone, dojrzewają późno. Zabarwienie jesienne liści bardzo dekoracyjne - brązowoczerwone. Drzewo nie jest w pełni odporne na mrozy.

Nazwa polska: Głóg Lavalle'a 'Carrierei'
Nazwa łacińska: Crataegus x lavallei 'Carrierei'
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: mieszaniec otrzymany w XIX w. we Francji
Okres kwitnienia: koniec maja - czerwiec

Wysoki krzew, dolne gałęzie zwieszają się ku ziemi. Pędy błyszcząco-czerwonobrązowe, ciernie długie: 6-8 cm. Liście odwrotnie-jajowate lub eliptyczne, piłkowane, ciemnozielone i błyszczące, jesienią żółte, pomarańczowe i czerwone. Kwiaty w wielokwiatowych kwiatostanach, białe z czerwonawymi pylnikami. Owoce kuliste średn. ok. 1 cm, czerwone. Szczególnie nadaje się na naturalne żywopłoty obronne.

Nazwa polska: Głóg śliwolistny (dawn. g. ostrogowy)
Nazwa łacińska: Crataegus persimilis 'Splendens' (d. c.crus-galli)
Rodzina: Rosaceae - Różowate
Pochodzenie: Północno-wschodnia Ameryka Płn.
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Drzewo do 20-30 wys. o nisko osadzonej koronie. Kora gładka, ciemnopopielatoszara. Liście eliptyczne lub wąskojajowate do 10 cm długości, o ostro podwójnie piłkowanej krawędzi. Owoce - orzeszki z trójklapowymi skrzydełkami, zebrane w zwisające owocostany. Lubi żyzne próchniczne i gliniasto-piaszczyste gleby. Najbardziej cienioznośnym gatunkiem z krajowych drzew liściastych. Dobrze znosi strzyżenie. Najładniejszy na strzyżone żywpłoty liściaste.

Nazwa polska: Grab pospolity
Nazwa łacińska: Carpinus betulus L.
Rodzina: Corylaceae - Leszczynowate
Pochodzenie: Europa
Okres kwitnienia: koniec kwietnia - pocz. maja

Pnącze wspinające się za pomocą korzonków przybyszowych. Kora gałęzi łuszczy się papierzasto. Liście szerokojajowate lub okrągławe, dł. do 10 cm, często ostropiłkowane, nagie, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące. Kwiaty w luźnych, płaskich i szerokich kwiatostanach dwojakiego rodzaju: płodne - ze zrośniętymi płatkami korony i sterylne - białe, wielkości 3-3,5 cm występujące na obrzeżach kwiatostanu. Roślina, której zastosowanie jest podobne do bluszczu, lecz bardziej dekoracyjna z uwagi na kwitnienie. Hortensja pnąca jest odporna na mrozy. Znosi nawet duże zacienienie (lecz wtedy nie kwitnie), musi rosnąć przy podporach o chropawej powierzchni, może być także sadzona pojedynczo na trawniku do okrywania zacienionej powierzchni.

Nazwa polska: Hortensja pnąca
Nazwa łacińska: Hydrangea petiolaris Siebold et Zucc.
Rodzina: Hydrangeaceae - hortensjowate
Pochodzenie: Daleki Wschód
Okres kwitnienia: koniec maja - czerwiec - lipiec

Niewielkie drzewo, ozdobne głównie dzięki kwiatom. Kwiaty pojedyncze, purpurowe, rozwijają się jednocześnie, co daje piękny efekt w okresie kwitnienia. Owoce małe do 2,5 cm średnicy, na długich szypułkach. Drzewo wrażliwe na choroby.

Nazwa polska: Jabłoń purpurowa
Nazwa łacińska: Malus x purpurea
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: mieszaniec
Okres kwitnienia: koniec kwietnia - maj

Niski i szeroko rozrastający się krzew do 1,5 m wys. o gałęziach pokładających się, które się zakorzeniają. Liście - to drobne łuski, tworzą wałeczkowate pędy, igły występują przede wszystkim na młodych roślinach, są krótkie, do 4 mm długości, nakrzyżległe. Roztarte pachną nieprzyjemnie (sabinol), cała roślina jest silnie trująca.

Nazwa polska: Jałowiec sabiński
Nazwa łacińska: Juniperus sabina L.
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: Góry płd. i środk. Europy, płd. - zach. Azja, Syberia, Chiny, Mongolia

Drzewo osiągające w swojej ojczyźnie od 15 do nawet 40 m wysokości. Czerwonawobrązowa kora, igiełki i łuski na pędach, pędy z łuskami są bardzo cienkie, nieznacznie czterokątne w przekroju. Roztarte igły pachną aromatycznie. Ma przeciętne wymagania glebowe. Jest odporny na mrozy.

Nazwa polska: Jałowiec wirginijski
Nazwa łacińska: Juniperus virginiana L.
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: wschodnia Ameryka Płn.

Drzewo do 15 m wysokości lub wysoki, wielopniowy krzew. Korona jajowata lub zaokrąglona. Liście pojedyncze, zwykle eliptyczne długości 8-12 cm, ostro, czasem podwójnie piłkowane (młode obustronnie, starsze tylko spodem), pokryte filcowatym kutnerem, przez co liście wydają się barwy srebrzystobiałej. Kwiaty białe, średnicy ok. 1 cm, zebrane w małe baldachy. Owoce w niewielkiej liczbie, kuliste lub elipsoidalne (1-1,5 cm), pomarańczowe lub czerwone z mączystym miąższem. Drzewo bardzo dekoracyjne ze względu na srebrzyste ulistnienie w fazie rozwoju liści - w maju. Wykształca regularną, ładną koronę. Odporne na suszę, światłolubne, nadaje się na gleby wapienne.

Nazwa polska: Jarząb mączny
Nazwa łacińska: Sorbus aria Crantz.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: płd. i środk. Europa, płn.-wsch. Afryka
Okres kwitnienia: maj-czerwiec

Drzewo dorastające do 20 m wysokości o szerokiej koronie i zwisających dolnych gałęziach. Liście nieparzystopierzastozłożone w ilości od 5 do 9 jajowatych zaostrzonych obustronnie listków. Jesienią bardzo wcześnie przebarwiają się na żółto. Owoce wielkości 3-5 cm orzeszki zaopatrzone są w długie wąskie skrzydełko.

Nazwa polska: Jesion pensylwański
Nazwa łacińska: Fraxinus pennsylvanica Marshall
Rodzina: Oleaceae - oliwkowate
Pochodzenie: Wsch. Ameryka Płn.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj

Krzew do 2-3 m wysokości, z licznymi odrostami korzeniowymi, łukowato wygięte pędy przewisają i zakorzeniają się. Pędy, liście i inne części rośliny pokryte są gęstym kutnerem. Liście jajowatoeliptyczne o długości 5-12 cm, gęsto, drobnoząbkowane, dość grube, dojrzałe z wierzchu prawie nagie i pomarszczone, od spodu zwykle pokryte gęstym kutnerem. Kwiaty średnicy 6-8 mm, białawe o mdłym zapachu, zebrane w kwiatostany - podbaldachy o średnicy 5-10 cm na szczytach pędów bocznych i kilkuletnich długopędów. Owoce jajowate (ok. 8 mm dług.), początkowo czerwone, w pełni dojrzałe czarne i lśniące, dojrzewają od lipca do września. Kalina doskonale nadaje się na suche, lecz żyzne gleby, powinna być sadzona w nasłonecznionych miejscach, wtedy obficiej kwitnie, ma ładniejszy pokrój i ładne brązowe przebarwienie liści.

Nazwa polska: Kalina hordowina
Nazwa łacińska: Viburnum lantana L.
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: pd. i śr. Europa, płn.-zach. Afryka, płd.-zach. Azja
Okres kwitnienia: koniec kwietnia - maj

Wysoki rozłożysty krzew o sztywnych wyprostowanych gałęziach. Krótkopędy liczne, grube, wydłużające się z wiekiem, długopędy zielone, starsze z włóknisto łuszczącą się korą, część szydlastych przylistków drewnieje w ciernie. Liście złożone z (zwykle) 8-12 listków eliptycznych lub podługowatych, do 2,5 cm długości, o jasnozielonej barwie. Kwiaty żółte po kilka na krótkopędzie dług. 1,5 - 2 cm, miododajne. Owoce - wąskocylindryczne strąki długości do 5-6 cm, otwierają się z trzaskiem w upalne lipcowe i sierpniowe dni. Ładny krzew wprowadzający jasny akcent w zieleni, stosowany w parkach, nadaje się też na żywopłoty strzyżone. W pełni odporny na mrozy i suszę.

Nazwa polska: Karagana syberyjska
Nazwa łacińska: Caragana arborescens Lam.
Rodzina: Leguminosae
Pochodzenie: Zachodnia Syberia, Ałtaj, Sajany, Mongolia
Okres kwitnienia: maj - pocz. czerwca

Drzewo dorastające do ponad 25 m wysokości. Korona wydłużona i zaokrąglona. Dolne gałęzie zwykle długie, zwisające. Kora starych drzew łuszczy się podłużnymi tafelkami, ułożonymi zwykle spiralnie. Pędy grube, pąki duże do 2,5 cm długości, ciemnobrązowe i lepkie. Rozwijające się młode pędy liście i kwiatostany kosmato, rdzawo owłosione. Liście dłoniastozłożone z 5-7 siedzących listków. Listki duże do 25 cm długości, odwrotniejajowate, klinowate u nasady, brzegiem piłkowane. Kwiaty białe zebrane w stożkowate wiechy długości 20-30 cm. Owoce kolczaste, grubościenne torebki (o średnicy do 6 cm), z trzema (zwykle) brązowymi nasionami dojrzewającymi we wrześniu - październiku. Drzewo bardzo dekoracyjne przez cały okres wegetacji, powinno być sadzone na wilgotnych glebach. Jest odporne na mrozy. Roślina lecznicza, miododajna. Nie polecana do miast z uwagi na zaśmiecanie ulic łupinami owoców. Owoce są bogate w skrobię - pokarm dla zwierzyny leśnej. Drzewo coraz częściej atakowane jest przez owada szrotówka kasztanowcowiaczka, który powoduje zamieranie liści w środku okresu wegetacyjnego, roślina broniąc się wypuszcza młode liście, czym osłabia cały organizm. Owad przywędrował z Bałkanów.

Nazwa polska: Kasztanowiec biały
Nazwa łacińska: Aesculus hippocastanum L.
Rodzina: Hippocastanaceae - kasztanowcowate
Pochodzenie: Bałkany
Okres kwitnienia: maj

Drzewo do 20 m wysokości, liście długości 10-12 cm, trójklapowe, wcięcia miedzy klapami ostre, brzegiem karbowano - piłkowane, spodem sine. Kwiaty czerwone, kwitną przed rozwojem liści. Nasiona: skrzydlaki - przed dojrzeniem są soczyście czerwone. Liście w naszym parku są czerwone dopiero w momencie opadania, w związku z tym brak jest efektu dekoracyjnego czerwonego przebarwienia liści na drzewie. Odporny na mrozy, jednak drzewo nie jest długowieczne. Nasz egzemplarz przechyla się, w związku z czym odciążono koronę usuwając jeden z konarów po stronie przechylonej. Można rozmnażać z nasion.

Nazwa polska: Klon czerwony
Nazwa łacińska: Acer rubrum L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Wsch. Ameryka Płn.
Okres kwitnienia: kwiecień - pocz. maja

Drzewo osiąga do 35 m wysokości. Liście 3-5 klapowe, o brzegu karbowano-piłkowanym oraz kwiatowym, wcięcia między klapami ostre. Liście od spodu sinawe, jesienią przebarwiają się na żółto. Kwiaty w wydłużonych, groniastych, zwisających wielokwiatowych wiechach, na szczycie tegorocznych przyrostów. Owoce: skrzydlaki - skrzydełka ustawione pod kątem ostrym lub równolegle.

Nazwa polska: Klon jawor
Nazwa łacińska: Acer pseudoplatanus L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Śr. i płd. Europa
Okres kwitnienia: maj

Drzewo do 10-15 m wys. często kilkupniowe lub nisko rozgałęzione. Pnie zwykle krzywe, pokryte naroślami, konary długie, gałęzie często zwisają. Pędy nagie, zielone lub fioletowe, pokryte za młodu nalotem woskowym. Liście złożone (od 3 do 9 listków). Listki dł. do 10 cm, jajowate, na szczycie zaostrzone, grubo ząbkowane, klapowane. Kwiaty dwupienne, zielonkawożółte, żeńskie w długich zwisających gronach, męskie w kilkukwiatowych wiązkach. Owoce - wydłużone orzeszki z zachodzącymi na siebie orzeszkami. Dojrzewają we wrześniu i pozostają na drzewie do wiosny. Jasna zieleń liści, jesienią bladożółte zabarwienie. Tolerancyjny co do gleby i światła, odporny na suszę i mrozy. Często tworzy malownicze szerokie korony. Bardzo łatwo się rozsiewa i stanowi utrapienie, ponadto tworzy liczne odrosty u podstawy pnia, dlatego wymaga pielęgnacji. Zupełnie nie nadaje się do sadzenia wzdłuż ulic.

Nazwa polska: Klon jesionolistny
Nazwa łacińska: Acer negundo L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Ameryka Północna i Środkowa
Okres kwitnienia: marzec - kwiecień

Drzewo do 30 m wysokości. Kora ciemnoszara, z pionowymi płytkimi spękaniami. Pączki czerwonobrązowe. Liście 5-klapowe, zwykle 10-20 cm śr., klapy zaostrzone, wcięcia między klapami łukowato zaokrąglone. Od spodu lekko błyszczące z kępkami włosków w kątach nerwów. Ogonki z sokiem mlecznym. Kwiaty rozdzielnopłciowe, jednopienne, zielonkawożółte, ok 1 cm śr. w szczytowych podbaldachach. Owoce - skrzydełka szeroko rozwarte dojrzewają we wrześniu - październiku. Najbardziej rozpowszechniony z klonów w Polsce. Najładniejsze jesienne zabarwienie liści: żółte, pomarańczowe, czerwone, buraczkowoczerwone. Kwiaty miododajne.

Nazwa polska: Klon pospolity
Nazwa łacińska: Acer platanoides L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Europa, płd.-zach. Azja
Okres kwitnienia: kwiecień - pocz. maja

Wysoki krzew lub drzewo do 10 m wysokości. Korona gęsta, zaokrąglona. Liście 3 - 5 klapowe, małe 5 - 10 cm średnicy, klapy całobrzegie lub klapowane. Jesienią liście soczystożółte. Kwiaty rozdzielnopłciowe zielonkawożółte. Owoce orzeszki po dwa zaopatrzone w skrzydełka rozpostarte mniej lub bardziej poziomo. Drzewo odporne na suszę i mróz, cienioznośne. Kwiaty miododajne.

Nazwa polska: Klon polny
Nazwa łacińska: Acer campestre L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Europa, płn. - zach. Afryka, płd. - zach. Azja
Okres kwitnienia: koniec maja - pocz. czerwca

Drzewo o wysokości do 30 m, liście 5-klapowe, zwykle 10-20 cm średnicy, klapy z wyciągniętymi ostrymi końcami, wcięcia między klapami zaokrąglone. Najmłodsze liście jaskrawoczerwone, w końcu maja lub na początku czerwca brunatnieją, w pełni lata jakby zwiędnięte - z podwiniętym w dół brzegiem blaszki liściowej i już prawie zielone, poza czerwonymi ogonkami i nerwami. Kwiatostany czerwone - korony kwitnących drzew czerwonobrązowe.

Nazwa polska: Klon pospolity odm. Schwedlera
Nazwa łacińska: Acer platanoides 'Schwedleri'
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Okres kwitnienia: kwiecień - początek maja

Drzewo w Polsce dorasta do 25 m wysokości, korona szeroka, rozłożysta, otwarta, boczne gałęzie zwisają. Kora popielatoszara, za młodu gładka. Liście głęboko dzielne, 8-15 cm śr., ostro piłkowane, klapy środkowe brzegiem klapowane, na szczycie ostre, spodem białe. Kwiaty niepozorne, zielonkawe, zwykle dwupienne. Owoce: niesymetryczne skrzydlaki - tylko jeden dobrze wykształcony. Pojawiają się już końcem maja - pocz. czerwca. Ładne jesienne zabarwienie liści - żółte. Drzewo do sadzenia jako soliter, potrzebuje dużo miejsca, zupełnie nie nadaje się do sadzenia przy ulicach.

Nazwa polska: Klon srebrzysty
Nazwa łacińska: Acer saccharinum L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Wschodnia część Ameryki Płn.
Okres kwitnienia: koniec marca - kwiecień

Krzew dorostający do 2-4 m wysokości. Kora gładka z białymi pionowymi prążkami. Liście złożone, wąskojajowate, drobnopiłkowane. Kwiaty białe, drobne, w gronach, o zapachu ogórków małosolnych, miododajne. Bardzo dekoracyjne owoce: rozdęte 2-3 komorowe torebki z bardzo twardymi, jasnobrązowymi nasionami wewnątrz. Bardzo twarde drewno, kiedyś masowo wykorzystywane do produkcji drobnych sprzętów domowych. Krzew pod ochroną gatunkową.

Nazwa polska: Kłokoczka południowa
Nazwa łacińska: Staphylea pinnata L.
Rodzina: Staphyleaceae - kłokoczkowate
Pochodzenie: Środkowa i południowa Europa
Okres kwitnienia: maj - czerwiec

Krzew do 3 m wysokości z łukowato wygiętymi gałęziami. Kora szarobrązowa, łuszczy się strzępiasto. Liście nakrzyżległe, jajowate długości 3-7 cm, całobrzegie lub lekko drobnoząbkowane, obustronnie owłosione. Kwiaty 5-krotne, o kielichu zrośniętym w długą wąską rurkę, z pięcioma działkami na szczycie. Korona dzwonkowata barwy różowej z żółtą plamą w gardzieli. Kwiaty zebrane w wiechowatych kwiatostanach. Krzew bardzo dekoracyjny ze względu na obfite kwitnienie, należy go sadzić w miejscach słonecznych, jednak krzew ten nie jest w pełni odporny na mrozy.

Nazwa polska: Kolkwicja chińska
Nazwa łacińska: Kolkwitzia amabilis Graebn.
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: Góry środkowych Chin
Okres kwitnienia: koniec maja - czerwiec

Drzewo dorasta do 15 m wysokości. Kora głęboko spękana, gruba, miękka (ugina się pod naciskiem). Liście lancetowate lub jajowate, ostrozakończone, złożone w ilości od 3 do nawet 15 listków. Kwiaty niepozorne, zielonkawe. Owoce okrągłe (śr. do 1cm), czarne pestkowce. Drzewa często o dekoracyjnym pokroju i pięknym jesiennym zabarwieniu liści (soczystożółte).

Nazwa łacińska: Phellodendron amurense Rupr.
Rodzina: Rutaceae - rutowate
Pochodzenie: Płn. Chiny, Mandżuria, Płw. Koreański
Okres kwitnienia: maj/czerwiec

Krzew do 5-6 m wysokości, z szeroko rozpostartymi gałęziami. Liście odwrotniejajowate do 10-13 cm długości, u nasady sercowate, krótko zaostrzone z piłkowanym i często lekko wrębnym brzegiem, miękko owłosione. Owoce - orzechy - do 2 cm długości w listkowatych okrywach, osadzone po 1. Owocuje obficie co 2-3 lata. Nasiona są bogate w wartościowe, łatwo przyswajalne tłuszcze. Roślina miododajna. Nadaje się na stanowiska słoneczne lub półcieniste, a nawet zacienione, lecz wtedy słabiej owocuje.

Nazwa polska: Leszczyna pospolita
Nazwa łacińska: Corylus avellana L.
Rodzina: Corylaceae - leszczynowate
Pochodzenie: Europa płd.- zach. Azja
Okres kwitnienia: luty - marzec - kwiecień

Krzew o sztywnych wyprostowanych gałęziach wysokości 3-4 m. Młode pędy owłosione. Liście szerokoeliptyczne od 6 do 12 cm długości, owłosione na nerwach, ciemnozielone z wierzchu, szarozielone lub białawe od spodu. Kwiaty lilafioletowe o rurce korony 7-11 mm długości, zebrane w wąskie, dość gęste, wyprostowane wiechy długości 10-18 cm. Kwiaty są lekko pachnące. Krzew znakomicie nadaje się do nasadzeń parkowych, rozkrzewia się dzięki rozłogom, a późne kwitnienie daje efekt kolorystyczny, kiedy lilaki pospolite już dawno przekwitły. Krzew jest odporny na mrozy, preferuje gleby wilgotne.

Nazwa polska: Lilak Josiki (węgierski)
Nazwa łacińska: Syringa josikaea J.Racq. ex Rchb.
Rodzina: Oleaceae - oliwkowate
Pochodzenie: Karpaty Wschodnie i Wyżyna Transylwańska
Okres kwitnienia: czerwiec

Krzew lub małe drzewo do 7 m wysokości. Pędy rozgałęziają się pseudo dychotomicznie. Liście jajowate, u nasady ogonka sercowate długości od 5 do 12 cm. Kwiaty z wąską, długą rurką korony (ok. 1 cm), płatki rozpostarte, barwy lila, zebrane w duże wiechowate kwiatostany występujące na szczytach pędów tegorocznych. Przekwitłe kwiatostany należy usuwać. Silnie pachące i długo utrzymujące się na krzewach kwiaty są powodem masowego sadzenia lilaków przy domach. Krzew tworzy odrosty, łatwo dziczeje, powinien rosnąć w słońcu, wtedy obficiej kwitnie. Jest odporny na mrozy, suszę, łatwo znosi przesadzanie.

Nazwa polska: Lilak pospolity
Nazwa łacińska: Syringa vulgaris L.
Rodzina: Oleaceae - oliwkowate
Pochodzenie: Europa płd. - wsch.
Okres kwitnienia: maj

Liście okrągłe, długości do 7 cm i podobnej szerokości, u nasady sercowate, na szczycie zaostrzone, brzegiem piłkowane, nagie. Kwiaty o średnicy 2 cm, 5-płatkowe, zebrane w zwisające kwiatostany. Owoce do 6 mm, kuliste, zdrewniałe orzeszki. Powszechnie sadzona we wsiach i miastach jako drzewo przydrożne. Lipa ta daje się formować. W miastach cierpi od zanieczyszczeń.

Nazwa polska: Lipa drobnolistna
Nazwa łacińska: Tillia cordata
Rodzina: Tiliaceae - lipowate
Pochodzenie: Europa, Azja zach.
Okres kwitnienia: czerwiec - lipiec

Drzewo do 25-30 m wysokości o wyraźnie zaznaczonym aż do wierzchołka przewodniku i regularnej wąskostożkowatej koronie. Pędy i inne części owłosione gwiaździstymi włoskami. Liście okrągławe, do 10 cm średnicy, brzegiem ząbkowane, z wierzchu ciemnozielone, od spodu szarawe. Kwiaty zebrane po 5.

Nazwa polska: Lipa srebrzysta odm. warszawska
Nazwa łacińska: Tilia tomentosa 'Varsaviensis'
Rodzina: Tiliaceae - lipowate
Pochodzenie: mieszaniec T. platyhyllos i T. tomentosa
Okres kwitnienia: koniec czerwca - pocz. lipca

Wysoki krzew lub niskopienne drzewo do 10 m wysokości. Pędy cienkie i nagie, żywicznie pachnące, pączki jedwabiście owłosione. Liście odwrotniejajowate, długości od 5 do 15 cm długości, krótko zaostrzone. Kwiaty białe, lekko pachnące, o szeroko rozpostartych 6 płatkach. Kwitnie obficiej co dwa lata. Owoce: mieszki - a w nich bardzo dekoracyjne nasiona pokryte czerwoną osnówką, zwisające na białych niteczkach. Magnolia ta jest najbardziej odporna na mrozy wśród uprawianych u nas gatunków magnolii. Krzew można rozmnażać z nasion.

Nazwa polska: Magnolia japońska
Nazwa łacińska: Magnolia kobus DC.
Rodzina: Magnoliaceae - magnoliowate
Pochodzenie: Japonia, Korea
Okres kwitnienia: kwiecień - maj

Zimozielony krzew zwykle do 1 m wysokości. Liście złożone pierzasto z 5-9 sztywnych i błyszczących listków z kolczastymi ząbkami na brzegach. Żółte kwiaty ukazują sią na szczytach zeszłorocznych pędów w wyprostowanych gęsto skupionych gronach (5-8 cm długości). Owoce elipsoidalne ok. 8 mm dł., jasnoniebieskie od nalotu woskowego, ciemniejące, z czerwonym sokiem. Krzew bardzo dekoracyjny ze względu na błyszczące liście i żółte kwiaty, niestety wrażliwy na mrozy i zimowo/wiosenny niedobór wody w podłożu. Silne nasłonecznienie również może uszkadzać liście. Roślina do miejsc osłoniętych od wiatru, zacienionych lub półcienistych. Krzew miododajny, owoce są jadalne.

Nazwa polska: Mahonia pospolita
Nazwa łacińska: Mahonia aquifolium
Rodzina: Berberidaceae - berberysowate
Pochodzenie: zachodnie rejony Ameryki Płn.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj

W ojczyźnie dorasta średnio do 35 m wysokości, najstarsze okazy w Polsce (60 lat) osiągnęły 20 m. Igły o wymiarach około 1 cm dł. x 2 mm szer. są miękkie jasnozielone, opadają jesienią wraz z drobnymi gałązkami (podobnie jak u cypryśnika błotnego). Szyszki okrągłe od 1 cm do 2,5 cm dług. zwisają na gałązkach bocznych, dojrzewają w pierwszym roku, wysypują nasiona i opadają w całości. Młode drzewa nie są odporne na mrozy.

Nazwa polska: Metasekwoja chińska
Nazwa łacińska: Metasequoia glyptostroboides Hu et W.C.Cheng
Rodzina: Taxodiaceae - cypryśnikowate
Pochodzenie: Chiny - region o łagodnym klimacie i dużej wilgotności

Drzewo dorasta w ojczyźnie do 40 m. wysokości i 4,5 m średnicy pnia. W Polsce drzewa posadzone w XIX w. dorastają do 30 m wys. Liście skrętoległe sezonowe, wachlarzowate na długim ogonku, wcięte pośrodku, unerwienie otwarte widlaste - niespotykane u roślin okrytozalążkowych. Kwiaty dwupienne, męskie w kotkach, żeńskie z dwoma zalążkami. Nasienie wielk. 2-3 cm ma wygląd żółtej kulistej śliwki, po dojrzeniu (X/XI) wydziela nieprzyjemny zapach zepsutego mięsa. W parku krasiczyńskim rośnie tylko jeden okaz męski. Drzewo bardzo dekoracyjne, na jesień ulistnienie zmienia barwę na soczystożółte. W starszym wieku drzewo odporne na mrozy, zanieczyszczenie powietrza, choroby i szkodniki. Długowieczne (żyje do 2000 lat), b. dobrze znosi cięcie i strzyżenie.

Nazwa polska: Miłorząb dwuklapowy
Nazwa łacińska: Ginkgo biloba L.
Rodzina: Ginkgoaceae - miłorzębowate
Pochodzenie: Wsch. Chiny, od XI w. uprawiany także w płn. Chinach, Korei i Japonii
Okres kwitnienia: maj - czerwiec

Drzewo do 30 - 35 m wys. korona szeroka z długimi rozpostartymi gałęziami. Pędy czerwonawe, igły szarozielone lub niebieskawe. Szyszki "różyczkowate" 2-3 cm dł. i średn. Drzewa w Krasiczynie mają ok. 150 lat i charakterystyczny szeroki, "japoński" pokrój.

Nazwa polska: Modrzew japoński
Nazwa łacińska: Larix kaempferi (Lamb.)
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: środk. i zach. Europa
Okres kwitnienia: kwiecień

Krzew do 2(3) m wysokości. Długopędy z mocnymi bocznymi cierniami. Liście drobne (3-4 cm dł.), wąskoeliptyczne lub odwrotniejajowate, ciemnozielone i błyszczące. W zimie pozostają zaschnięte na pędach. Kwiaty białe w gęstych podbaldachach. Owoce bardzo liczne, koralowoczerwone, pozostają na krzewie do zimy. Krzewy nie w pełni mrozoodporne, po przemarznięciu i ścięciu jednak odrastają.

Nazwa polska: Ognik szkarłatny
Nazwa łacińska: Pyracantha coccinea M.Roem.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Od Płw. Iberyjskiego po płd.- zach. Azję
Okres kwitnienia: maj/czerwiec

Wysoki, rozłożysty krzew lub drzewo. Gałęzie często zwisają. Kora łuszczy się podłużnymi włóknami. Pędy zwykle cierniste, srebrzystobiałe. Liście lancetowate, "wierzbowate" (4-8 cm dł.) na szczycie tępe lub lekko zaostrzone, początkowo obustronnie białe, potem tylko od spodu. Kwiaty srebrzyste z zewnątrz, żółte wewnątrz, silnie miodowo pachną (miododajne). Owoce elipsoidalne nibypestkowce, jadalne, suche i mączyste, początkowo srebrzyste, jak cała roślina. Ciekawa barwa, szczególnie na tle ciemnej zieleni. Nie całkiem odporny na mrozy. Znosi gleby suche, ubogie. Światłolubny.

Nazwa polska: Oliwnik wąskolistny
Nazwa łacińska: Eleagnus angustifolia L.
Rodzina: Eleagnaceae - Oliwnikowate
Pochodzenie: Płd. - zach. Azja
Okres kwitnienia: koniec maja - czerwiec - pocz. lipca

Drzewo w Polsce osiąga 30 m wysokości. Najwyższy z orzechów. Kora na starych pniach głęboko spękana i bardzo ciemna. Liście złożone zwykle parzysto pierzaste (często brak ostatniego listka) w liczbie 11-23 listków. Kwiaty niepozorne, męskie - kotki, żeńskie w wyprostowanych kłosach, wiatropylne. Owoce pojedynczo lub po 2, kuliste z grubą okrywą, silnie pachnące, skorupa orzecha gęsto i głęboko rzeźbiona.

Nazwa polska: Orzech czarny
Nazwa łacińska: Juglans nigra L.
Rodzina: Juglandaceae - orzechowate
Pochodzenie: Wschodnia Ameryka Pn.
Okres kwitnienia: maj

Drzewo wyrasta do wysokości 25 m. Kora popielatoszara, u młodych drzew gładka. Pędy gruczołkowato owłosione i często lepkie. Liść złożony z 11-19 listków bardzo drobno piłkowanych, obustronnie miękko gruczołkowato owłosionych, szczególnie pod spodem. Kwiaty w postaci zwisających kotków. Owoce zebrane po kilka, wydłużone, gęsto owłosione i bardzo lepkie. Nasienie ("orzech") z obu stron zaostrzony, z głęboko i ostro rzeźbioną skorupą. Drzewo o małej dekoracyjności, często już w końcu lata zrzuca liście. Amatorsko można szczepić na nim orzechy włoskie - uzyska się niskopienne drzewa orzecha włoskiego.

Nazwa polska: Orzech szary
Nazwa łacińska: Juglans cinerea L.
Rodzina: Juglandaceae - orzechowate
Pochodzenie: Wschodnia Ameryka Płn.
Okres kwitnienia: maj

Szeroki krzew dorastający do ok. 4 m. wysokości. Posiada żółte, dekoracyjne drewno (używane do intarsji). Liście zielone, pojedyncze, odwrotniejajowate, długości od 5 do 12 cm, o wydłużonych ogonkach. Kwiaty bardzo drobne, żółtawe, w luźnych wiechach. Bardzo dekoracyjne, purpurowe, puszyste owocostany.

Nazwa polska: Perukowiec podolski odm. purpurowa
Nazwa łacińska: Cotinus coggygria Scop. 'Purpureus'
Rodzina: Anacardiaceae - nanerczowate
Pochodzenie: Płd. Europa, płd.-zach. Azja, od Pakistanu po płd. i śr. Chiny
Okres kwitnienia: maj - czerwiec - lipciec

Krzew o wys. 2-3 m i średnicy do 5 m, z przewisającymi gałęziami. Liście z 3-5 karbowano - piłkowanymi klapami (do 7 cm dł.), zmienne, na silnych pędach większe (do 10 cm dł.) i szersze. Kwiaty zebrane w wypukłe baldachogrona na szczycie krótkich, bocznych gałązek, blade lub bladoróżowe, miododajne. Owoce zbiorowe złożone z kilku drobnych rozdętych mieszków, dojrzałe brązowe owocostany szeleszczą na wietrze. Krzew ładnie wygląda jako soliter na trawniku.

Nazwa polska: Pęcherznica kalinolistna
Nazwa łacińska: Physocarpus opulifolius Maxim.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Płn. - wsch. rejony Ameryki Północnej.
Okres kwitnienia: maj - czerwiec

Wyprostowany i rozłożysty krzew, u nas zwykle do 2 m wys. Pędy nagie lub nieznacznie owłosione, silnie cierniste. Liście z wierzchu błyszczące, jajowate lub podługowate do 8-10 cm dł., zaostrzone i ostro piłkowane, nagie lub tylko młode od spodu nieco owłosione. Kwiaty czerwone średnicy 2-5 cm, miododajne. Owoce bezszypułkowe, jabłkowate, twarde, żółte, czasem z rumieńcem, często zielone - nie dojrzewają w naszym klimacie, aromatycznie pachną, w smaku kwaśne - mogą zastępować cytrynę do herbaty, nadają się na przetwory. Krzew bardzo dekoracyjny dzięki skórzastym liściom opadającym późno w jesieni. Dobrze znosi cięcie, nadaje się na formowane żywopłoty.

Nazwa polska: Pigwowiec okazały
Nazwa łacińska: Chaenomeles speciosa Nakai
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Chiny, Wyż. Tybetańska, Birma
Okres kwitnienia: maj

Drzewo do 35 m wysokości, z rozłożystą koroną. Charakterystyczna kora łuszcząca się płatami i odsłaniająca jaśniejsze warstwy (kremowe, oliwkowe). Liście do 25 cm średnicy, dłoniastoklapowane, podobne do liści klonu pospolitego, od spodu pokryte brązowymi włoskami. Kwiaty niepozorne, wiatropylne. Owoce, drobne orzeszki, zebrane w kuliste owocostany (2-3 cm śr.) na długiej szypułce. Drzewo długowieczne, odporne na warunki miejskie i rejonów przemysłowych. Rozrasta się szeroko i w starszym tworzy malowniczą koronę. Dobrze znosi cięcie.

Nazwa polska: Platan klonolistny
Nazwa łacińska: Platanus acerifolia Willd.
Rodzina: Platanaceae - platanowate
Pochodzenie: mieszaniec poch od pl. zachodniego z Ameryki Pn. i pl. wschodniego z Europy pd. - wsch.
Okres kwitnienia: maj

Pnącze o wys. do 3-4 m owijające się pędami, ogonkami liściowymi i wąsami. Liście pierzasto - lub podwójniepierzasto- złożone, listki wąskie, lancetowate, ząbkowane, częściowo sieczne z 1-2 klapkami. Kwiaty - złocistożółte, na długich szypułkach, dzwonkowate, w miarę przekwitania płatki korony są coraz bardziej rozpostarte (do 8 cm śr.). W nasłonecznionym miejscu kwitnie obficie. Po przekwitnięciu w miejscu kwiatów powstają puszyste owocostany. Dobrze rośnie na słabszych glebach, odporny na mróz i suszę.

Nazwa polska: Powojnik tangucki
Nazwa łacińska: Clematis tangutica Korsh.
Rodzina: Ranunculaceae - jaskrowate
Pochodzenie: Śr. Azja
Okres kwitnienia: czerwiec - lipiec i powtórnie jesienią

Drzewo dorastające do 30 m wysokości, o luźnej koronie. Pędy cienkie i giętkie, prawie nagie. Kora pnia ciemna. Igły po 5 w okółku, długości 5-12 cm, bardzo cienkie, miękkie i delikatne, luźno ułożone na pędzie. Szyszki wydłużone i zwykle wygięte, 10-15 cm długości. Drzewo bardzo dekoracyjne, odporne na mrozy, szybkorosnące, nie znosi jednak suszy. Wrażliwe na rdzę wejmutkowo-porzeczkową.

Nazwa polska: Sosna wejmutka
Nazwa łacińska: Pinus strobus L.
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: Płn. - wsch. Ameryka Północna

Kulisty krzew wysokości i szerokości ok. 4-5 m, gałęzie szeroko rozpostarte, długie. Pędy owłosione. Liście jajowatoeliptyczne długości 5-8 cm, na szczycie wyciągnięte w długi wierzchołek, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jaśniejsze. Kwiaty ok. 2 cm długości, białe, żółknące w miarę przekwitania, pachnące, bardzo miododajne, przyjemnie pachnące, szczególnie wieczorem. Owoce czerwone kuliste, utrzymują się na krzewach do listopada. Krzew bardzo dekoracyjny, kulisty w pokroju, liście długo utrzymują się na pędach, opadają zielone w listopadzie. Odporny na mrozy.

Nazwa polska: Suchodrzew Maacka
Nazwa łacińska: Lonicera Maackii Herder
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: Daleki Wschód, od płn.- wsch. Chin i Płw. Koreańskiego po Japonię
Okres kwitnienia: koniec maja - czerwiec

Drzewo w naszym klimacie osiąga wysokość 15-20 m. Często rośnie krzaczasto lub ma nisko osadzoną koronę. Liście szerokojajowate długości 10-25 cm, na szczycie krótkozaostrzone, roztarte liście nieprzyjemnie pachną, najmłodsze liście brązowawe. "Storczykowate" kwiaty o średnicy 4-5 cm, białe z fioletowymi plamkami i żółtymi smugami zebrane są w kwiatostany - wielokwiatowe, stojące wiechy. Kwiaty miododajne. Dekoracyjne owoce - długie, zwisające, podobne do strąków torebki. Drzewo do sadzenia jako soliter. Mało odporne na mrozy.

Nazwa polska: Surmia zwyczajna
Nazwa łacińska: Catalpa bignonioides Walter
Rodzina: Bignoniaceae - bignoniowate
Pochodzenie: Płd. wsch. Ameryka Północna
Okres kwitnienia: lipiec

Krzew do 1-2 m wysokości. Młode pędy miękko owłosione. Liście szerokoeliptyczne, jajowate lub odwrotnie jajowate do 6-7 cm długości, od spodu miękko owłosione. Kwiaty białe lub kremowe, często na zewnątrz zaróżowione, wielkości 1-1,5 cm. Owoce dojrzewają w lipcu - czerwonowiśniowe błyszczące średnicy 1 cm. Dekoracyjny krzew o szarozielonym zabarwieniu i licznych owocach. Nadaje się na miejsca suche słoneczne i półcieniste. Odporny na mrozy.

Nazwa polska: Suchodrzew pospolity
Nazwa łacińska: Lonicera xylosteum L.
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: Europa po zach. Syberię
Okres kwitnienia: maj

Krzew do 2-2,5 m wysokości. Pędy grube, sztywne, 4-graniaste. Liście jajowatoeliptyczne lub lancetowate od 5-12 cm długości, z wierzchu ciemnozielone, spodem jaśniejsze i owłosione. Kwiaty żółte lub pomarańczowe, o koronie promienistej. Owoce kuliste, purpurowoczarne, lśniące, otoczone dużymi purpurowymi podkwiatkami, umieszczone po dwa na długiej szypułce. Kwiaty i owoce bardzo oryginalne, jednak kwitnienie rozciągnięte jest w czasie i z tego powodu nie jest efektowne. Kwiaty i owoce giną w zieleni liści. Krzew nie jest całkowicie odporny na mrozy.

Nazwa polska: Suchodrzew skrytoowocowy
Nazwa łacińska: Lonicera involucrata
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: zach. i płn. rejony Ameryki Północnej
Okres kwitnienia: maj - lipiec (do sierpnia)

Szeroki, gęsty krzew do 5 m wys. Pączki jajowate odstają prostopadle od pędu, wszystkie części nagie. Liście jajowatolancetowate lub eliptyczne, 4-6 cm długości, u nasady sercowate lub ucięte, sine od spodu. Kwiaty różowe, wielkości 1,5 - 2 cm. Owoce niewielkie czerwone już od końca czerwca. Bardzo liczne dekoracyjne kwiaty, jednak krótko utrzymują się na pędach. Krzew niewybredny, wytrzymały na mrozy, suszę, może rosnąć w półcieniu, ale w słońcu obficiej kwitnie. Kwiaty są miododajne.

Nazwa polska: Suchodrzew tatarski
Nazwa łacińska: Lonicera tatarica L.
Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate
Pochodzenie: środkowa Rosja - środkowa Azja
Okres kwitnienia: maj - czerwiec

Drzewo dorastające do 30 m wysokości. Konary i gałęzie ułożone zwykle poziomo, w regularnych okółkach. Pędy jasnobrązowe, nagie i błyszczące, głęboko bruzdkowane. Igły długości od 1,5 do nawet 3 cm matowe, czworokątne w przekroju, od szarozielonych do srebrzysto- niebieskich, bardzo ostro zakończone, ułożone dookoła pędów - "szczotkowato nastroszone". Szyszki duże od 6 -10(12) cm długości, jasnobrązowe, zwisające. Drzewo bardzo dekoracyjne ze względu na barwę igieł zarówno w sezonie wegetacyjnym jak i w zimie, cenne do zestawień kolorystycznych (patrz - fot. zamku od południowej strony).

Nazwa polska: Świerk kłujący
Nazwa łacińska: Picea pungens Engelm.
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: Zachodnie USA

Karłowa odmiana świerka, nie wykształcająca przewodnika, niska, z płytkim zagłębieniem pośrodku. Budowa krzewu jest gęsta, zwarta, kulista.

Nazwa polska: Świerk pospolity odm. gniazdkowata
Nazwa łacińska: Picea abies H.Karst 'Nidiformis'
Rodzina: Pinaceae - sosnowate

Wszystkie gałęzie zwisają do ziemi, brak przewodnika.

Nazwa polska: Świerk pospolity odm. odwrócona
Nazwa łacińska: Picea abies H.Karst 'Inversa'
Rodzina: Pinaceae - sosnowate

Drzewo osiągające 30 m wys., o wąskiej koronie. Igły spłaszczone, dość szerokie, z dwoma białymi paskami na spodniej stronie i zaokrąglonym wierzchołkiem. Szyszki wielkości od 3 do 6 cm dług., jajowatowydłużone, młode ciemnofioletowe, dojrzałe ciemnobrązowe. Drzewo odporne na mrozy.

Nazwa polska: Świerk serbski
Nazwa łacińska: Picea omorica Purk
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: Góry Tara na Bałkanach

Drzewo o wąskiej koronie, gałęzie i drobne gałązki zwisające. Pozostałe cechy jak u typu.

Nazwa polska: Świerk serbski odm. zwisająca
Nazwa łacińska: Picea omorica Purk 'Pendula'
Rodzina: Pinaceae - sosnowate

Krzew do 2 m wysokości dający liczne odrosty, tworzy gęste zarośla. Pędy grube i sztywne, wyprostowane z pomarańczowym rdzeniem. Liście nieparzystopierzasto złożone długości do 25 cm, listki (od 13 do 25), zaostrzone gęsto podwójnie piłkowane. Kwiaty białe ok. 8 mm średnicy, puszyste, zebrane w bogate, rozgałęzione, stożkowate, szczytowe wiechy (do 30 cm dł.), miododajne. Owoce złożone z drobnych mieszków zrośniętych u nasady. Krzew dekoracyjny ze względu na wczesny rozwój liści i liczne puszyste kwiatostany, o ile rośnie w słońcu. Szybko się rozrasta i łatwo dziczeje. Krzew glebochronny.

Nazwa polska: Tawlina jarzębolistna
Nazwa łacińska: Sorbaria sorbifolia A. Braun
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Płn. Azja od Uralu po Kamczatkę i Japonię
Okres kwitnienia: czerwiec - sierpień

Wysokość krzewów do 1,8 m. Liście wydłużone, ząbkowane, nagie. Kwiaty białe w stojących luźnych wiechach.

Nazwa polska: Tawuła biała
Nazwa łacińska: Spirea alba
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Ameryka Północna
Okres kwitnienia: koniec czerwca - pocz. września

Krzew do 1-2 m wysokości. Liście nagie, lancetowate, zielone do 2-2,5 cm długości, piłkowane. Kwiaty białe drobne, zebrane w baldachowate kwiatostany. W miejscach cienistych niezbyt dekoracyjna ze względu na słabe kwitnienie.

Nazwa polska: Tawuła drobna
Nazwa łacińska: Spirea arguta
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: mieszaniec

Krzew do 1,5 m wysokości. Pędy czerwone. Liście wąskoodwrotnie-jajowate, długości 2,5-3,5 cm, całobrzegie, nagie, z wierzchu ciemnozielone, od spodu niebieskawozielone, długo utrzymują się na krzewie w jesieni. Kwiaty białe, drobne, zebrane w gęste półkuliste baldachogrona. Obficie kwitnie, jeśli rośnie w słońcu. Bardzo ładny krzew.

Nazwa polska: Tawuła nippońska 'Snowmound'
Nazwa łacińska: Spirea nipponica 'Snowmound'
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: Japonia
Okres kwitnienia: czerwiec

Krzew osiągający ok. 1,5 m wys. Pędy graniaste i pogięte, nagie, pączki duże, zaostrzone i odchylone od gałązek. Liście żywozielone, jajowate lub wydłużonojajowate (do 4-8 cm długości), u nasady całobrzegie, wyżej pojedynczo i podwójnie ostro piłkowane, od spodu mniej lub bardziej owłosione. Kwiaty kremowobiałe, w baldachogronach na szczycie krótkich pędów bocznych, pręciki liczne, wyraźnie dłuższe od płatków korony stąd efekt puszystych kwiatostanów. Krzew mało wymagający, odporny na mrozy, cienioznośny. Łatwo dziczeje tworząc zarośla dzięki podziemnym rozłogom.

Nazwa polska: Tawuła ożankolistna
Nazwa łacińska: Spiraea chamaedryfolia L.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: płd.- wsch. Europa, płn.- wsch. Azja, Syberia
Okres kwitnienia: maj i często lipiec - siepień

Gęsty krzew do 1,5 m wysokości. Cienkie, przewisające, filcowato owłosione pędy. Liście wąskolancetowate dług. 2-2,5 cm, silnie owłosione, szarozielone. Kwiaty białe zebrane w baldachogrona na całej długości ubiegłorocznych długopędów. Krzew światłolubny, obficie kwitnący, w czasie kwitnienia cały obsypany kwiatami z girlandowymi gałązkami - bardzo dekoracyjny. Odporny na mróz i suszę. Znakomicie spełnia funkcję żywopłotu niestrzyżonego.

Nazwa polska: Tawuła szara 'Grafsheim'
Nazwa łacińska: Spirea cinerea 'Grafsheim'
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: mieszaniec
Okres kwitnienia: koniec kwietnia - początek maja

Piękny, rozłożysty krzew, szeroki i gęsty, ze zwisającymi gałęziami dorastający do 2 m wysokości. Liście rombowo-jajowate (2-4 cm dług.), nieznacznie klapowane i karbowano-piłkowane, nagie, z wierzchu ciemnozielone, od spodu sinawe. Kwiaty białe w płaskich baldachogronach. Niezwykły efekt dekoracyjny w czasie kwitnienia, szczególnie na skarpach - kaskady drobnych białych kwiatów. Ładne przebarwienie jesienne. Krzew odporny na mrozy. Może być sadzony w półcieniu, ale w słońcu obficiej kwitnie.

Nazwa polska: Tawuła van Houtte'a
Nazwa łacińska: Spirea x vanhouttei
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: mieszaniec
Okres kwitnienia: połowa maja - połowa czerwca

Wysokie drzewo z szeroką koroną. Pąki łopatkowato spłaszczone, okryte 2 zrośniętymi przylistkowymi łuskami. Liście na długich ogonkach, 4-klapowe, klapy zaostrzone, liść (dł. do 20 cm) na wierzchołku wcięty. Kwiaty (wielkości 4-5 cm) podobne do tulipanów koloru żółtozielonego z pomarańczową plamą na wewnętrznych płatkach (9 - po 3 w okółkach), liczne pręciki i słupki ułożone spiralnie na wydłużonej osadce kwiatowej. Owoce: 1- lub 2-nasienne oskrzydlone orzeszki, w liczbie 80-100 w sterczących, szyszkowatych owocostanach (do 10 cm dł.). Rozpadają się zwykle na drzewach. Owoce tulipanowca rzadko w Polsce dojrzewają, jednak okaz w Krasiczynie podczas wyjątkowo wczesnego i ciepłego lata rozsiał nasiona, z których wyrosły siewki - wrażliwe na mróz. Starsze drzewa - odporne na mrozy. Tulipanowce sadzi się głównie jako solitery, w celu wyeksponowania jasnej barwy liści i pokroju drzewa. Jesienne zabarwienie - złocistożółte.

Nazwa polska: Tulipanowiec amerykański
Nazwa łacińska: Liriodendron tulipifera L.
Rodzina: Magnoliaceae - magnoliowate
Pochodzenie: Wschodnie rejony USA
Okres kwitnienia: czerwiec - lipiec

Korona szeroka, pędy cienkie, giętkie, zwisające do ziemi, żółte. Liście wąskolancetowate, gęsto, drobno piłkowane, ogonek liściowy do ok. 0,5 cm dł. Przeważają kwiaty męskie w "kotkowatych" kwiatostanach - żółte (duża liczba żółtych pręcików). Pełny efekt kolorystyczny w czasie kwitnienia. Drzewo zajmuje dużo miejsca, najbardziej nadaje się do sadzenia nad wodą.

Nazwa polska: Wierzba płacząca (dawn. w. biała odm. płacz.)
Nazwa łacińska: Salix x sepulcralis Simonk. 'Chrysocoma'
Rodzina: Salicaceae - wierzbowate
Okres kwitnienia: kwiecień - maj

Krzew tworzący zarośla do 1,5 m wys. Rozrasta się przez podziemne rozłogi. Pędy liczne, wyprostowane i cienkie, jaskrawozielone, pędy 3-letnie zamierają. Liście wąskojajowate, na szczycie długozaostrzone, długości 6-10 cm. ostro podwójniepiłkowane, spodem owłosione, jasnozielone. Żółte promieniste kwiaty o średnicy 2-3,5 cm pojawiają się pojedynczo na końcach bocznych krótkopędów. Krzew ozdobny cały rok, w zimie dekoracyjny ze względu na zielone pędy, w lecie ze względu na kwiaty. Sadzony powinien być w miejscu słonecznym lub półcienistym (wtedy gorzej kwitnie). Niezbyt odporny na mrozy.

Nazwa polska: Złotlin chiński
Nazwa łacińska: Kerria japonica DC.
Rodzina: Rosaceae - różowate
Pochodzenie: śr. i zach. Chiny, od wieków uprawiany w Japonii
Okres kwitnienia: maj - czerwiec, powtarza kwitnienie we wrześniu

Zimozielony krzew (w ojczyźnie drzewo). Łuski nakrzyżległe, z pazurkowato zakrzywionymi końcami, na szczycie tępe, od góry wypukłe, ciemnozielone i silnie błyszczące, od spodu wklęsłe, z dużymi, wyraźnymi, kredowobiałymi plamkami. Bardzo ładny krzew, powoli rosnący, jednak wrażliwy na mrozy, należy sadzić go w miejscach osłoniętych. Można rozmnażać przez sadzonki pędowe.

Nazwa polska: Żywotnikowiec japoński
Nazwa łacińska: Thujopsis dolabrata Siebold et Zucc.
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: Góry Japonii

Najwyższy gatunek żywotnika, w ojczyźnie do 60 m wys., w Polsce do 35 m, pnie starszych drzew charakterystycznie rozszerzone u nasady. Szeroki, ładny pokrój. Dolne gałęzie zakorzeniają się, tworząc dookoła pnia wieniec młodych drzew. Gęste i zwarte gałęzie, drobne gałązki przewisają, liście łuskowate ciemnozielone, błyszczące, od spodu z nalotem. Szyszki małe, jajowate lub wydłużone z 4-6 parami łusek. Gatunek średniomrozoodporny. Lepiej rośnie w warunkach wilgotnego powietrza.

Nazwa polska: Żywotnik olbrzymi
Nazwa łacińska: Thuja plicata Donn ex D.Don
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: Zachodnia Ameryka Północna

Pokrój wąskostożkowy, wzrost silny, wysokość do 10, a nawet 15 m. Gęsto ułożone gałązki. Łuski jasnozielone, błyszczące, zimą tylko nieznacznie przebarwione.

Nazwa polska: Żywotnik zachodni odm. kolumnowa
Nazwa łacińska: Thuja occidentalis L. 'Fastigiata'
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate

Krzaczasta odmiana o delikatnej, puszystej budowie, z cienkimi gałązkami. Okaz w Krasiczynie jest szeroko rozrośnięty, wykształcił kilka przewodników do 3 m wys. Nie ma foremnego pokroju. Na gałązkach wyłącznie miękkie i delikatne igły (6-8 mm dł.), matowozielone, szare, ale bez nalotu woskowego; jesienią brązowieją. Nie zawiązuje szyszek. Łatwo ulega odkształceniom pod wpływem opadów śniegu.

Nazwa polska: Żywotnik zachodni odm. wrzosowata
Nazwa łacińska: Thuja occidentalis L. 'Ericoides'
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate